ცხენს ვერაფერი დააკლეს, უნაგირს უწყეს მტვრევაო

ნინო გელაშვილი

ნინო თოფურიძე

`ვერსია`

შეკითხვაზე უნდა შეეცვალოს თუ არა სახელწოდება რუსი მწერლების სახელობის ქუჩებს, სკვერებსა და ბაღებს, პასუხი გაგვცა თბილისის 180-მა მაცხოვრებელმა. პასუხები ასე გადანაწილდა:

67.8 % - არა

21.7 % - კი

10.5 % - არ ვიცი
გამოკითხულთა უმრავლესობა ფიქრობს, რომ ეს ჰგავს ბავშვურ ბუტიაობას და ქართველების უკულტურობისა და დაბალი დონის მაჩვენებელია. გარდა ამისა, მათი აზრით, სახელწოდებების შეცლა ორ მართმადიდებელ სახემწიფოს შორის მდგომარეობას კიდევ უფრო დაძაბავს.

შეკითხვა ზოგს ანდაზას ახსენებს: `ცხენს ვერაფერი დააკლეს, უნაგირს უწყეს მტვრევაო,~ ზოგიერთი კი თავის დამოკიდებულებას ამყარებს იმ არგუმენტით, რომ დაუშვებელია პოლიტიკურ ამბიციებს შევწიროთ კულტურა, რადგან კულტურა და ისტორია საერთაშორისო ღირებულებებია, რომლებიც არა მხოლოდ რუსებს, არამედ მთელ მსოფლიოს ეკუთვნის. როგორც ერთ-ერთიმა რესპონდენტმა, ივლიანე ხაინდარავამ აღნიშნა, ამგვარი ქმედება მარაზმატული ნაწილია რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული კამპანიისა. მოსახლეობა ფიქრობს, რომ მნიშვნელოვანია, ერთმანეთისგან გაიმიჯნოს რუსი პოლიტიკოსები და ამ ქვეყნის საზოგადოება. პუტინსა და მედვედევს არ შეიძლება რუსი და ქართველი ხალხის მეგობრობა გადავაყოლოთ. მოსახლეობის თქმით, ქუჩებს იმ ადამიანების სახელები უნდა ერქვათ, რომლებიც საქართველოსთან, მეგობრულ, ნათასაურ ან შემოქმდებით კავშირში არიან.

გამოკითხულები ერთხმად თანხმდებიან, რომ თბილისში მოსკოვისა და სანტ-პეტერბურგის სახელობის ქუჩები ზედმეტია. ზოგი კი ფიქრობს, რომ ხელისუფლების მხრიდან მსავსი თემების წამოჭრა თითიდან გამოწოვილი თემაა და რეალური პრობლემებიდან ყურადღების გადასატანად არის გამიზნული.

გამოკითხულთა აზრის თანხვედრა იმ საკითხთან მიმართებითაც მოხდა, რომ მსგავსი იდეები მხოლოდ უვიც ადამიანებს მოსდით თავში. მათი მოსაზრებით, ვინაიდან მეზობელს ვერ შევიცვლით, ამგვარი გამაღიზიანებელი ქმედება მხოლოდ ჩვენზე ჰპოვებს ასახვას. ეს კი იმათი საფიქრებელია, ვისაც მოსახლეობაზე ზრუნვა ევალება. გამოკითხულთა თქმით, რუსი მოღვაწეების სახელები მათ ეხამუშებათ, ვინც ამ მწერლების შემოქმედებას არ იცნობს. ამიტომ ეჭვი ეპარებათ ნუგზარ წიკლაურის ინტელექტუალურ შესაძლებობებში. მოსახლებას აშფოთებს იდეის განხორციელების მოსალოდნელი შედეგები. ამგვარ ქმედებას მივყავართ იქითკენ, რომ რუსეთის ქალაქებში ქართული სახელების მატარებელ ქუჩებს სხვა დასახელებები სამუდამოდ ჩაენაცვლება.

გამოკითხულთა შორის არიან ისეთებიც, ვინც ახალ იდეას მხარს უჭერენ. მათი აზრით, ჯერ კიდევ ბევრი დაუფასებელი ქართველი შემოქმედი თუ საზოგადო მოღვაწეა და სწორედ მათი სახელები უნდა ჩაენაცვლოს აგრესორი სახელმწიფოს ქალაქების დასახელებებს. გარდა ამისა, რუსეთის დანაშაული საქართველოს წინაშე იმდენად დიდია, რომ მისი მოქალაქეების ამგვარი დაფასება ზედმეტი პატივია. ამავდროულად, მოსახლეობას რუსი მოღვაწეების სახელობის ქუჩების სიმრავლე აღიზიანებს.

საზოგადოებაში აღმოჩდნენ ისეთებიც, რომლებიც არცერთ პოზიციას არ იზიარებენ და თავიანთ აზრს ერთ წინადადებაში აყალიბებენ: `რუსის დედა დილით და ამერიკელის საღამოს”.

გამოკითხულთა უმეტესობას მიაჩნია, ხელისუფლების მხრიდან ამ საკითხის აქტუალიზაცია, არაადეკვატურია, ვინაიდან არსებობს მრავალი სოციალური პრობლება, რომელიც სასწრაფო რეაგირებას საჭიროებს. ხალხს აინტერესებს კითხვაზე პასუხი, საქართველომ მოკავშირეების ცვლასთან ერთად ხომ არ უნდა ცვალოს დედაქალაქის ქუჩებისა თუ სკვერების სახელწოდებები? თბილისელების მოსაზრებით, სჯობს, ქუჩებმა ატარონ კლასიკოსი მწერლების სახელები, ვიდრე დროებით მოსული პოლიტიკოსებისა. მოსახლეობის აზრით, მოკავშირეთა ცვლა არ უნდა გახდეს საზოგადოებრივი ღირებულებების გადაფასების მიზეზი.